ขณะนี่เวลา..ตีสองกว่า...ไม่อยากจะบอกตัวเองเลยว่าเวลานี้คือเวลาที่คนปกติทั่วไปเค้าหลับ เค้านอนกันจะหมดประเทศแล้วอืม อืมมม
ธีซิส ธีซิสส...สู้เว่ยย!!
ตัวหนูตอนนี้วันๆก็ทำนี่แหละค่ะ ธีซิส หายใจเข้าเป็นเธอ หายใจออกเป็นธอ แม้ว่าบางวันหายใจติดขัดมันก็ย๊างจะเป็นเธออีก ธีซิสจ๋า เราใช้เวลาอยู่ด้วยกันจนจะเป็นญาติกันอยู่แล้ว(ขอบอกว่าใช้เวลาอยู่ด้วยมากกว่าอยู่กับพ่อไก่ซะอีก-*-)
ต้องขอขอบคุณคณะสถาปัตยกรรมและการผังเมืองของธรรมศาสตร์ ที่มีหลักสูตรการเรียน 4 ปีจบ ตัวหนูจึงได้มีโอกาสได้ลองรับมือกับ"ธีซิส"คนแรกของบรรดาเพื่อนผองที่เอนท์เข้าพร้อมกันทั้งหลาย(คณะสถาปัตย์ทั่วไปต้องเรียน 5 ปีค่ะ) ธีซิสนี้อาจารย์เค้าเปิดกว้างค่ะ โจทย์คือคุณเลือกมาเลยว่าจะศึกษาอะไร โดยมีคำแนะนำ(ปนขู่)ว่า คุณๆหน่ะต้องกลั่นกรองหัวข้อที่ต้องการจะทำให้ดีๆนะ เพราะพวกคุณจะต้องใช้เวลากับมันทั้งปี..บรื้ออ ประมาณว่าเลือกไม่ถูก ช้ำใจกล้ำกลืนไปจนตาย แถมมีสิทธิ์จะไม่จบเอาด้วย ตัวหนูใช้เวลาเรียบเรียงความชอบของตัวเองเกือบเดือน เขียนรายการหลายๆสิ่งที่ชอบทำ ชอบดู ชอบไป
เขียนรายการออกมาได้เกือบร้อยข้อ สุดท้ายหนูเลือกทำ "สถานีรถไฟหัวลำโพง" หนูชอบสถาปัตยกรรมสมัยร.5-ร.6 หนูชอบสถานที่สาธารณะ หนูชอบ ความเป็นคลาสิกของสถานที่..
...เอาจริงๆนะคะ หนูชอบเพราะตอนเด็กคุณแม่เคยพาไปเชียงใหม่ โดยขึ้นรถไฟตู้นอนไป ความรู้สึกตอน 8 ขวบมันเป็นอะไรที่ลืมไม่ลง สถานที่อะไรใหญ่ชะมัด แถมการได้นอนบนเตียงที่วิ่งอยู่บนรางได้..สุดยอดจริงๆ
ใช่ค่ะ แค่นั้นจริงๆ
ใช่อีกแหละค่ะ เพราะเหตุผลเด็กๆของหนูในวินาทีนั้น มันทำให้หนูนั่งอดหลับ อดนอนมาเป็นเวลา 2 - 3 เดือน ไปสถานที่จริง อ่านหนังสือ หาประวัติ ทำความเข้าใจกับ "คุณหัวลำโพง" ของหนู ตอนนี้ตัวหนูได้รู้จักกับคุณหัวลำโพงก็เกือบสนิทแล้วมั้งคะ อยากพาเอาคุณหัวลำโพงไปทำความรู้จักกับอาจารย์ และก็หวังว่าอาจารย์ทุกท่านจะชอบในตัวคุณหัวลำโพงอย่างที่ตัวหนูชอบบ้างจัง
......สาทู้
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น