การทำงานอยู่ในสมาคมค้าทองคำ

สมาคมค้าทองคำนี่เป็นสมาคมที่น่าสงสารมาก เพราะเป็นเวลากว่า10ปีที่สมาคมไม่มีที่ตั้งของสมาคม แต่ต้องอาศัยห้องประชุมของร้านทองต่างๆ ซึ่งส่วนมากจะใช้ที่ร้านทองจินฮั่วเฮงเป็นหลัก การประชุมจะเริ่มได้ก็ต้องรอบรรดาอาเสี่ยจากร้านต่างๆให้ปิดร้านกันก่อนถึงจะเปิดประชุมได้ และมีอยู่หลายครั้งที่มีปารประชุมไปกว่าค่อนทางแล้ว ปรากฎว่ามีร้านทองร้านหนึ่งเพิ่งจะเข้ามา ผลคือต้องเริ่มกันใหม่หมด เวลาที่จะมีการตัดสินใจในเรื่องใหญ่ๆบางเรื่อง อาทิ การปรับราคาทองรับคืน กว่าที่จะตกลงกันได้ทีหนึ่ง ต้องคุยกันยาวกว่า 2ชั่วโมง ทั้งๆที่ผลประโยชน์เป็นของพวกเราร้านทองแท้ๆ แต่ไม่รู้ว่าเกิดคิดอะไรกันขึ้นมา มีแต่คนค้านการเปลี่ยนแปลง มีการเคยยกเรื่องการที่ทองคำแท่งมีส่วนต่างกัน 100 บาทระหว่างราคาขายและซื้อเข้า ว่ามันใกล้เกินไป และควรจะต้องมีการถ่างส่วนต่างออกให้เป็น 200 บาท แต่เรื่องนี้พูดกันมาหลายครั้งและไม่เป็นผลสำเร็จเสียที เพราะว่ามีสมาชืกที่เป็นร้านขายส่งที่เขาขายทองคำแท่งค้านแบบหัวชนฝาเลย ผมก็เห็นด้วยนะ ที่ส่วนต่างควรจะต้องมีการปรับแล้ว เพราะว่าลูกค้าเองบอกกับผมว่า อะไรกัน ของอย่างอื่นเขาขึ้นราคาไปตั้งนานแล้ว ทำไมทองแท่งถึงทนอยู่ได้อย่างไร ตั้งแต่ราคา ทองบาทละ 3000 กว่าๆ ราคาเข้าออกก็ต่งกันอยู่ 100 บาทอยู่แล้ว และนี่ราคาทองขึ้นมาถึง บาทละ 14800 บาท ราคาก็ยังต่างอยู่แค่ 100 บาท ท่านทั้งหลายที่อยู่ในอุตสาหกรรมทองมีความคิดเห็นอย่างไร ช่วยกันแชร์ความคิดเห็นกันหน่อยครับ เพื่อปากท้องของพวกเราเองครับ